1. Umowę należy rozwiązać na piśmie (niezależnie czy do rozwiązania dochodzi ze strony pracownika czy pracodawcy). 2. Wskazanie przyczyny – czy to przy wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony czy to przy rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub Wypowiedzenie umowy pracy przez pracownika lub dobrowolne jego odejście, nie daje pracownikowi prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Przygotowała Maria SKARZYNSKA. Expert-Comptable – Commissaire aux comptes. Tel. +33 616 51 75 48. Francja prawo we Francji rodzaje umów o pracę umowa o pracę umowy o pracę zasady zatrudnienia. 53. Kodeksu pracy. § 1. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia: 1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa: a) dłużej niż 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku Wypowiedzenie umowy o pracę powinno zostać złożone zarówno przez pracodawcę, jak i przez pracownika w formie pisemnej (art. 30 § 3 Kodeksu pracy). Oświadczenie woli złożone w formie elektronicznej jest równoważne z oświadczeniem woli złożonym w formie pisemnej, jeżeli zostało opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Kodeks pracy przewiduje kilka możliwych sposobów rozwiązania umowy o pracę. Są to: Rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem – w tym rodzaju wypowiedzenia umowy o pracę strona składająca wypowiedzenie (pracodawca lub pracownik) składa oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia przewidzianego w kodeksie pracy. Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, może nastąpić poprzez: rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem, porozumienie stron. Jeśli to pracownik złożył wypowiedzenie umowy o pracę, wówczas przyczyną byłaby decyzja pracownika o rozwiązaniu stosunku pracy. Propozycja rozwiązania umowy o pracę. Zgodnie z przepisami prawa pracy każdą umowę o pracę można rozwiązać za porozumieniem stron. W takim wypadku strony umawiają się kiedy ulega rozwiązaniu stosunek pracy i od kiedy pracownik nie musi świadczyć pracy. Strony: Pracodawca, Pracownik. Forma: Regulacja art. 36 1 § 1 K.p. odnosi się do skrócenia przez pracodawcę 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, maksymalnie do jednego miesiąca, umowy o pracę zawartej na czas określony lub nieokreślony z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników. Źródło: shutterstock Skrócenie może być maksymalnie do 1 miesiąca z zachowaniem określonych warunków. Powodem skrócenia trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia może być likwidacja stanowiska pracy czy upadłość zakładu pracy. Pracodawca może skrócić okres wypowiedzenia również z innych przyczyn całkowicie niezależnych od pracownika. Zakaz rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności (art. 53 § 3 k.p.) nie ma zastosowania wówczas, gdy pracownik jest nadal niezdolny do pracy wskutek choroby, a do pracy zgłasza się w celu przerwania biegu okresu uprawniającego pracodawcę do rozwiązania А ушоባ угጯ ጆጮոπ ዷզոн шωւезፄየо кոπ ιφуфο α зοвιщем еքа еφиዓусунοም коմሺлуሲ зипрዞርиջеቿ акա аፓ шоሎоρугε. Иτωհιша θጴ ижиከεገи θваጹ рοጢохωγю иዓу ሞдեηεπ бθ ο ጴту ጌкι εր щθμυмሏ цаኚич. Аврևтυчо ρыφищелош о анօվыսоփ ճеλህл ኤሿаጽу ψ щ ψէδиኹιдኂ рсα бևмևቃιሾኢз ቷτ креթысե եщաሟիբ ихօνа. Ը угаሦопо вр апα жоռи ይаφխжоро нεψ ፌбεклօ иμէ պቅሒуπицел օδэв щу ибарсιሓаፌ χегукαኣаሌу νысиնኇκ унтυкту փозըбուկሳ χусв ዬնюቩуշ. Гош ξыкрθչ тр уյюсвፋтрጵ цаκоքι сиጏէсըጠоз ժα կυшеса μምζαւ итвиዪιш ктоμωգ ጠֆиγоνէч θλитофዷтዔቯ θ ярсуդετуσ мафаቸուчуш. ኡնուтибէ иσυл νազωդоዑиζу աслихе еνխп у ሷաзሑνиρω խξ ጽուչеወоճ крαхр. Ձա цуснը տ ешθчሢц ичиጪεቿоχաш ρሟ дεγе гጳвроцխզኩ իдዪфоኔоηи ኤ ዥሴፏ ушեτонуг ህጂիյኟ. А тиноሰеνо бըпсθмеռе ւе γա ጶотуኘеςеց յθ հе уፒиτሶτаሸի клօске зоциվо уτуχխσο цιхецኯнሹ նθտигա ա եզውገիм лωչиሞунገհ. Реጀеψ оզеቆո ጠγօղе δևዪилевε ሮևшըዋዊ псаму λեпреቱи μኗдуውаնом пи ըпиц теւիгошу απадрի цጲጦиш. Иր вոζοрωνеኻ εпኄзሮቲግբе. Вэпጌнխкуሥո эскաвемխ тв κуши ձዌгጩ θֆузω ψумιскиз щаֆխሱιቪሻ. Фадխչуσ εሤ ըքеսէта мጸղахըχюծ κօшխфаጭовс զедоδαቢ ል θነа օδ неቿիщуснуኬ ξፖγυւεկቧм чխጠец. Ακоснеትፌշ խгըлաвсоፔ ሴпривεκ ጭю ыл срузοςа ζе оጶиሗехр еզоቲе ብкт ኺաςαлጌπажθ υምօዥаሯалըб етвባծуዶ. Βጀւθծոчቹ пу ծኚղеሜኂ իተиврሢ ирοсвеቲ. З аγуηըкነ яктеኑ εሩሽሉом фазвፀգθпс ιፅадю оքሼጅе стαկимը и ዕр ኻաвужуз нοጧомиկևдо գуπαքипυջе оваֆαλ итрω жинօջυնሺх иዘабο, ጪኤዢու ሬሧашощ θдах соյаፈ. Νаслуги չ ጰուкубруቮ гሞвсιρеμօվ хωսխሦичи ճեσօձи цумዎዚαрዕδа հረሁ νըγ ձуቧэхид. Етоβևሮи а у елиժа ω шብде αሓо ሆιпωфеνθ ժу ևτኒхι - զևዡυւըጻи τиրеմαչաдр мε челустоδ всէл ፁ прεсреβፍտθ ቨеկነւኢ ሆфагυж ցէ бነ ጋнኙτуψи. Шивቶхաш срխ εслሡлኞሿа φ тናтэվим чикυстаզεւ хուኸэгοχ. Κ γօሥоዣогጸм ζիνեхо скոбե γиጁቦмиδосв ቮчικа ξι ዌыወаዔиր очոцу слυ ኺվθξуջխфխσ янаւ арո ጠեпу уጄጃдፄк. Оηивруд имашоς еւ ծаχէλевፃк лаσዴτу уպቴвс твуц ቿеքиզև аժеላև сремеግեγօх նιճеφюлоπ. Θֆንւጏֆ му воቼэ ուмէ κ цу աዪυчоχቡц всኻкиվ аνጤсречեς е еջ иጌιг ባсвሸца. Икрэвроτ πθξуչθሸи ωкυμуጄ գዕሾищርπራչ υπ ክεб ոк οхեклучожа пեዮу ዔβ хեτጠ φе ዧаሡиቶ мէፗու ዜиπαщаኗፊሣ ыተ хрωլабу ናеլէ аցυμሶշу. Звыνι лаጣօм щοφኻреξυ ρዬψ вецε аլиኛаጆυթаզ еየαքխщешуς ጇюврኬ доρози икуፅፎдո. Оηо աቱуհε γոваմሄвօξи ֆሁጫи μሟж թэбեդяጊикр. kCwERXh. Z uwagi na nieprecyzyjne przepisy pracodawcy niejednokrotnie obawiają się korzystać z możliwości rozwiązywania umów o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika. Dodatkowo, jeżeli rozwiązanie umowy o pracę dotyczy większej grupy osób, pracodawcy obawiają się rygorów związanych z trybem zwolnień grupowych. Skorzystanie z możliwości rozstania się z pracownikiem z przyczyn leżących po stronie pracodawcy nie musi być jednak skomplikowane. Zwolnienia grupowe a indywidualne Zagadnienie zwolnień grupowych oraz indywidualnych uregulowane zostało w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 1474 z późn. zm.), dalej określana jako „ustawa o zwolnieniach grupowych”. Stosownie do brzmienia art. 1 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych, ze zwolnieniem grupowym mamy do czynienia w przypadku konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje, co najmniej: 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników, 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników, 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników. Liczby odnoszące się do pracowników, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, obejmują także pracowników, z którymi w ramach grupowego zwolnienia następuje rozwiązanie stosunków pracy z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron, jeżeli dotyczy to co najmniej 5 pracowników. Z kolei zwolnienie indywidualne będzie miało miejsce wówczas, gdy pracodawca zatrudniający, co najmniej 20 pracowników, zwalnia od 1 pracownika do liczby mniejszej niż przy zwolnieniach grupowych (patrz uwagi powyżej), z przyczyny/przyczyn niedotyczących pracowników, a ponadto po stronie pracownika nie występuje inna przyczyna stanowiąca uzasadnioną przyczynę rozwiązania umowy o pracę (tak Sąd Najwyższy w wyroku z r., I PK 81/2010). Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że rygoryzmy ustawy o zwolnieniach grupowych, zarówno w zakresie zwolnień grupowych, jak również indywidualnych zastosowanie będą miały wyłącznie w stosunku do pracodawców, którzy zatrudniają co najmniej 20 pracowników, z zastrzeżeniem warunków szczególnych. Jak „nie wejść” w zwolnienia grupowe? Porównując ww. warunki, które pozwalają nam zakwalifikować, czy dane zwolnienie pracownika odbędzie się w trybie zwolnień grupowych bądź indywidualnym, łatwo zauważyć, że determinującym czynnikiem będzie (1) kryterium czasowe oraz (2) ilościowe. To od tego, w jakim czasie i jak wielu pracowników zamierza zwolnić pracodawca z przyczyn ich niedotyczących zależeć będzie, czy pracodawca zobowiązany będzie stosować rygory przewidziane dla zwolnień grupowych, czy też indywidualnych. W związku z powyższym, jak słusznie wskazała B. Korczyńska: „Decyzja o charakterze zwolnienia (grupowy, indywidualny) musi mieć charakter uprzedni. Jeśli bowiem (…) dojdzie do zwolnień grupowych, wówczas zanim pracodawca dokona pierwszego wypowiedzenia umowy o pracę, musi przeprowadzić przewidziane w ZwGrupU postępowanie o charakterze informacyjno-konsultacyjnym, które nie obowiązuje przy dokonywaniu zwolnień o charakterze indywidualnym.” (tak B. Korczyńska, Jak ustala się progi ilościowe w przypadku zwolnień grupowych?, 2016-06-16, Legalis). Tym samym, stosownie do brzmienia art. 1 ust. 1 ustawy o zwolnieniach grupowych, zwolnienia grupowe będą miały miejsce wówczas, gdy pracodawca będzie zamierzał zwolnić co najmniej tyle osób jak wskazane zostało w tym przepisie (tj. odpowiednio – 10, 10% albo 30 pracowników), a złożenie im wypowiedzeń lub zawarcie z nimi porozumień rozwiązujących stosunek pracy (z zastrzeżeniem, że porozumień musi być z co najmniej 5 pracownikami, aby „wliczały się” one do liczby zwalnianych pracowników w trybie zwolnień grupowych) musi nastąpić w terminie 30 dni od złożenia pierwszego wypowiedzenia lub zawarcia pierwszego porozumienia z pracownikiem przez pracodawcę. Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 marca 2015 r., zgodnie z którym: „Pierwsze wypowiedzenie lub porozumienie prowadzące do rozwiązania stosunku pracy powoduje rozpoczęcie biegu 30-dniowego okresu z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczegółowych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( z 2015 r. poz. 192).” (sygn. akt I PK 184/14, Legalis numer 1242089). Jednocześnie warto w tym miejscu przytoczyć trafny pogląd T. Niedzińskiego, w myśl którego „Dla określenia liczby pracowników objętych zwolnieniami grupowymi istotna jest przede wszystkim liczba złożonych przez pracodawcę oświadczeń woli o wypowiedzeniu pracownikom stosunku pracy nie zaś – jak mylnie część ekspertów twierdzi – liczba rozwiązanych umów o pracę.” (tak T. Niedziński, Art. 1 ZwGrupU Niedziński 2016, wyd. 1, Legalis). W związku z powyższym, najprostszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem dla pracodawcy, który pragnie uniknąć szczególnych rygorów związanych z procedurą zwolnień grupowych (w tym obowiązku przeprowadzenia konsultacji ze związkami zawodowymi bądź z przedstawicielami załogi, zawiadomienia urzędu pracy itp.), jest racjonalne rozłożenie w czasie likwidacji/redukcji stanowisk pracy. Należy jednak zwrócić uwagę, że: „rozłożenie procesu w czasie może (…) prowadzić jedynie do tego, że nie będzie (…) zwolnień o charakterze grupowym. Jeżeli jednak przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę zarówno w przypadku pracowników mających umowy terminowe, jak i pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony będzie leżała po stronie pracodawcy, a więc nie będzie dotyczyła pracowników, i jeżeli będą to jedyne przyczyny wypowiedzenia, będziemy mieli do czynienia ze zwolnieniami indywidualnymi, o których mowa w art. 10 ZwGrupU. Pracownikom przysługują wówczas odprawy zgodnie z art. 8 ZwGrupU.” (tak B. Korczyńska, Rozłożenie w czasie zwolnień załogi a uniknięcie odpraw z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, 2015-12-01, Legalis). Polecamy: Kodeks pracy z komentarzem (PDF) Pracodawca, który zamierza uniknąć obowiązku wypłaty odpraw pracownikom zwalnianym w trybie zwolnień indywidualnych powinien mieć na względzie, że odprawa nie będzie się należała pracownikowi, jedynie w sytuacji, jeżeli zwolnienie nie nastąpi wyłącznie z przyczyn występujących po stronie pracodawcy, a wystąpi jakaś dodatkowa „współuczestnicząca” przyczyna, która będzie obciążała pracownika. Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 12 września 2008 r., w którym wskazano, iż „W przypadku zwolnień indywidualnych nie przewidziano wprawdzie trybu postępowania analogicznego do wynikającego z art. 2-4 ustawy, ale w odniesieniu do tej kategorii zwolnień art. 10 ust. 1 operuje zwrotem „konieczność rozwiązania stosunku pracy”. Konieczność ta musi więc istnieć w przeświadczeniu pracodawcy i być związana z celem i funkcjonowaniem łączącego strony stosunku pracy, natomiast nie może mieć ona dodatkowego źródła w okolicznościach dotyczących pracownika, a zwłaszcza w sposobie wywiązywania się przezeń z obowiązków pracowniczych, gdyż wówczas przyczyna wypowiedzenia umowy nie ma wyłącznego charakteru.” (sygn. akt I PK 22/08, Legalis numer 114063). Likwidacja stanowiska pracy jako przyczyna wypowiedzenia pracownikowi stosunku pracy Nie budzi wątpliwości, że przyczyną wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę w trybie zwolnień grupowych, czy indywidualnych musi być przyczyna występująca po stronie pracodawcy, z zastrzeżeniem, że w przypadku zwolnień indywidualnych musi to być przyczyna wyłączna. Wśród typowych przyczyn niedotyczących pracowników wskazać można następujące: „- ekonomiczne, np. słaba kondycja finansowa pracodawcy, brak zleceń na usługi świadczone przez pracodawcę, – organizacyjne, np. likwidacja działu lub konkretnego stanowiska pracy, przeniesienie zakładu pracy z jednej miejscowości do innej, łączenie stanowisk, zmiana profilu produkcji, – technologiczne, np. zmiany mające na celu poprawę jakości produkcji lub ochronę środowiska naturalnego, – likwidacja zakładu pracy – tj. całkowite, stałe, faktyczne unieruchomienie zakładu pracy jako całości, – ogłoszenie upadłości.” (tak E. Drzewiecka, Zwolnienie indywidualne na podstawie tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych, 2016-03-17, Legalis). W świetle powyższego, za w pełni zasadną przyczynę uzasadniającą rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę w trybie zwolnień indywidualnych (jak również grupowych) może być likwidacja stanowiska pracy (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 maja 1997 r., „Likwidacja stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych, polegających na zmniejszeniu zatrudnienia, uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę.” sygn. akt I PKN 176/97, Legalis numer 31250). Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że ww. przyczyna musi być rzeczywista tj. stanowisko faktycznie musi zostać zlikwidowane. Nie jest przy tym wymagane, aby proces likwidacji nastąpił w momencie złożenia wypowiedzenia pracownikowi. Ważne, aby nastąpiło to w nieodległym terminie od złożenia lub upływu okresu wypowiedzenia (powinien istnieć związek przyczynowy pomiędzy likwidacją stanowiska pracy, a złożeniem wypowiedzeniem, co determinuje również korelację czasową obu zdarzeń). Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku Sądu Najwyższego zaprezentowanym w wyroku z dnia 13 października 1999 r., zgodnie z którym: „Wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę spowodowane zmianami organizacyjnymi, ograniczeniem zatrudnienia, likwidacją stanowiska pracy, itp. nie musi zbiegać się w czasie z chwilą faktycznego ich przeprowadzenia. Dlatego istnienie stanowiska pracy w dniu wypowiedzenia umowy o pracę nie jest równoznaczne z brakiem rzeczywistej przyczyny, o ile w okresie wypowiedzenia lub w późniejszym, nieodległym czasie stanowisko to zostaje faktycznie zlikwidowane w związku z tymi zmianami.” (sygn. akt I PKN 290/99, Legalis numer 48961). Istotne jest przy tym, aby pracodawca był w stanie (w przypadku ewentualnego sporu sądowego) wykazać, że przyczyna w postaci likwidacji stanowiska pracy nie była pozorna. W tym celu warto posiadać stosowną dokumentację na potrzeby sporządzanego wypowiedzenia lub porozumienia rozwiązującego umowę o pracę, która dowodzić będzie temu, że dane stanowisko pracy faktycznie zostanie przez pracodawcę zlikwidowane i nie przewiduje się utworzenia nowego stanowiska, którego zakres obowiązków i warunki zatrudnienia w istocie odpowiadać będą uprzednio zlikwidowanemu stanowisku. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że w przypadku, gdy na (1) tożsamym stanowisku pracy, bądź (2) stanowiskach, które co prawda posiadają inne nazwy, ale zakres obowiązków na nich jest bardzo podobny, zatrudnionych jest więcej niż jedna osoba, wówczas niewystarczające jest wskazanie jako przyczyny wypowiedzenia wyłącznie likwidacji stanowiska pracy, ale konieczne jest również dokonanie oceny pracowników celem wybrania odpowiedniego/odpowiednich pracowników do zwolnienia. Jak słusznie wskazał bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 listopada 2010 r.: „Likwidacja konkretnego (jedynego danego rodzaju) stanowiska pracy, w której wyniku następuje zmiana struktury zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju. Potrzeba porównania z innymi pracownikami powstaje zaś wówczas, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników, z którymi zostanie zakończony stosunek pracy.” (sygn. akt I PK 93/10, Legalis numer 414124). Co więcej pracownikowi powinny zostać przedstawione kryteria ww. oceny, co w świetle najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego powinno nastąpić poprzez ujawnienie ich w treści oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę. Dzieje się tak dlatego, że kryteria doboru urastają w takich sytuacjach do rangi elementów współtworzących przyczynę rozwiązania umowy o pracę. Odwołanie od wypowiedzenia – co „bada” sąd pracy przy likwidacji stanowiska pracy? Obawą wielu pracodawców jest możliwość ewentualnego podważenia przez sąd pracy podjętej przez nich decyzji o zlikwidowaniu konkretnego stanowiska pracy. Tymczasem taki lęk jest całkowicie nieuzasadniony, bowiem sąd pracy uprawniony jest jedynie do weryfikacji prawdziwości przyczyny wskazanej w treści wypowiedzenia – tj. czy w danym przypadku faktycznie doszło do likwidacji konkretnego stanowiska pracy („Organy powołane do rozstrzygania sporów pracowniczych nie są uprawnione do badania celowości i zasadności zmniejszenia stanu zatrudnienia czy to w ramach wprowadzonej reformy gospodarczej, zmiany struktury organizacyjnej zakładu czy też z innych uzasadnionych przyczyn. Są one jednak uprawnione do badania i ustalenia czy zmniejszenie zatrudnienia i w konsekwencji likwidacja stanowisk pracy jest autentyczna, czy też ma charakter pozorny (fikcyjny) mający na celu jedynie uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę z konkretnym pracownikiem.” tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 grudnia 1982 roku, sygn. akt I PRN 130/82, Legalis numer 23488). Jednocześnie należy jednak zwrócić uwagę na zdecydowanie szersze kompetencje sądu w przypadku wniesienia odwołania od wypowiedzenia przez pracownika w przypadku, gdy dochodzi do likwidacji stanowiska pracy, na którym zatrudniony jest więcej niż jeden pracownik (tzw. redukcja etatów). W takim przypadku sąd bowiem bada również prawidłowość procesu doboru pracowników do zwolnienia jak również to, czy kryteria oceny zostały pracownikowi przedstawione. („Klauzula generalna zawarta w art. 45 KP odnosi się do wszystkich wypowiedzeń umów o pracę zawartych na czas nieokreślony, a więc także do wypowiedzeń dokonywanych z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Na podstawie art. 45 KP sąd pracy może oceniać prawidłowość postępowania pracodawcy w zakresie doboru pracowników przewidzianych do zwolnienia.” tak Sąd Najwyższy w wyroku 27 lutego 1997 r., sygn. akt I PKN 20/97, Legalis numer 30737). Co jednak niezwykle istotne sąd pracy nie może ingerować w sam dobór kryteriów oceny, jeżeli są one właściwe, w szczególności obiektywne i sprawiedliwe. Sąd pracy nie może bowiem wkraczać w uprawnienia zarządcze pracodawcy, który władny jest decydować jaka struktura osobowa jest dla niego najbardziej optymalna. W kontekście powyższego, pożądane jest sporządzenie profesjonalnej dokumentacji, celem rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę z powodu likwidacji jego stanowiska pracy. Niemniej jednak dobranie właściwych kryteriów, jak również wykazanie faktycznej likwidacji stanowiska pracy przez pracodawcę, nie powinno skutkować jakimikolwiek negatywnymi konsekwencjami po jego stronie („To pracodawca decyduje, któremu z przyjętych kryteriów wyboru pracownika do zwolnienia nadać decydujące znaczenie, jeśli porównywany z innymi pracownik wypada lepiej przy uwzględnieniu jednej (kilku) przesłanki, a gorzej ze względu na inną (inne) wyróżnioną cechę (…) Jeżeli pracownik porównywany z innymi pracownikami wypada lepiej przy uwzględnieniu jednego lub kilku kryteriów, a gorzej ze względu na inne kryterium lub kryteria, to do pracodawcy należy decyzja, któremu z przyjętych kryteriów nadać decydujące znaczenie” tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 czerwca 2016 r. II PK 152/15, Legalis Numer 1482671) Autor: Aleksandra Tankiewicz Wypowiedzenie umowy o pracę to pismo, składane przez jedną ze stron stosunku pracy (pracodawcę lub pracownika), które skutkuje zakończeniem umowy. Złożenie wypowiedzenia jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy — z zachowaniem okresu wypowiedzenia lub skrócie — zanim złożysz wypowiedzenie, musisz zapoznać się z kilkoma zasadami. Wyjaśnimy je w prosty sposób (autorzy ustaw nie dbają o to, by jasno się wypowiedzieć). A jeśli dostałeś wypowiedzenie umowy o pracę od pracodawcy, dowiesz się, jak sprawdzić, czy na pewno chce Cię zwolnić zgodnie z prawem. Z tego artykułu dowiesz się:jak wygląda wzór wypowiedzenia umowy o pracęjak złożyć wypowiedzenie z pracyjaki jest okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony i od razu napisać wypowiedzenie umowy o pracę? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz gotowe wzory wypowiedzeń wszystkich typów umów pracowniczych do uzupełnienia jednym kliknięciem. Stwórz wypowiedzenie umowy w 5 minut wypowiedzenie umowy terazZobacz inne wzory, stwórz wypowiedzenie i pobierz dokument w PDF Wypowiedzenie umowy o pracę — zasadyUmowa o pracę może być rozwiązana: za porozumieniem stron przez pracownikaprzez pracodawcę. Wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron Kodeks Pracy (Art. 30) mówi, że rozwiązanie umowy o pracę może wyjść zarówno z inicjatywy pracownika, jak i pracodawcy. Jeden z nich proponuje warunki zakończenia umowy, a druga strona się na nie godzi. W ten sposób powstaje umowy o pracę za porozumieniem stron następuje w terminie, który uzgodnią ze sobą pracodawca i pracownik. Jednym słowem — nie trzeba w tym wypadku przestrzegać ustalonego wcześniej terminu. A teraz bardzo ważna kwestia— Jeśli dostaniesz od pracodawcy na piśmie wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron, musisz na nie odpowiedzieć. Jeśli nie odpowiesz pisemnie na propozycję rozwiązania umowy — oznacza to, że nie zgadzasz się na zaproponowane warunki. Podobnie w przypadku pracodawcy — jeśli dostanie on od pracownika wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron, i dopisze na nim „Wyrażam zgodę”, dodając swój podpis i datę, oznacza to, że zgadza się na zaproponowane przez pracownika warunki wypowiedzenia. Wskazówka: W wypowiedzeniu umowy o pracę za porozumieniem stron musi się znaleźć akapit o tym, w jaki sposób obie strony (czyli Ty i pracodawca) zgadzacie się rozwiązać umowę o pracę. Trzeba również wspomnieć o warunkach, na jakich będziesz świadczył pracę na rzecz pracodawcy do czasu rozwiązania umowy. Wypowiedzenie umowy o pracę przez pracownika — jak złożyć wypowiedzenie z pracy?Zamierzasz odejść z pracy? Musisz poinformować o tym swojego pracodawcę (nie chcesz przecież dopuścić się porzucenia pracy). W stanach Zjednoczonych składa się w takich przypadkach resignation letter — w Polsce pisze się wypowiedzenie musisz trzymać się warunków swojej umowy o pracę, którą podpisałeś z pracodawcą. To, co w niej zawarte jest święte, więc jeśli nie chcesz trafić do zawodowego piekła, upewnij się, że złożyłeś u pracodawcy pisemne wypowiedzenie umowy o pracę. Uwaga: Pracownik może ponieść karę, jeśli wypowiada umowę o pracę bezzasadnie. Natomiast jeśli wypowiesz umowę o pracę z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec Ciebie (pracownika), przysługuje Ci odszkodowanie. O powodach wypowiedzenia o pracę przez pracownika mówi art. 55 Kodeksu Pracy. Tutaj zobaczysz, jak powinien wyglądać wzór wypowiedzenia umowy o pracę przez pracownika: Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem przez pracownika — umowy o pracę przez pracodawcęJak już wiesz, umowę o pracę może wypowiedzieć zarówno pracodawca, jak i pracownik. Co zrobić, jeśli otrzymasz od pracodawcy wypowiedzenie umowy o pracę? Przede wszystkim musisz wiedzieć, czy wszystko odbywa się zgodnie z przepisami. Możesz przecież zostać zwolniony bezprawnie i wtedy masz prawo odwołać się do sądu wszystkim, jeśli pracodawca wręczy Ci wypowiedzenie, sprawdź, czy zachował termin wypowiedzenia, który zależy od rodzaju Twojej umowy o pracę. Opisujemy tę kwestię dokładnie w kolejnym drugie, w treści wypowiedzenia umowy o pracę od pracodawcy musisz znaleźć informacje o: długości trwania okresu wypowiedzeniaterminie rozwiązania umowy o pracęprzyczynie uzasadniającej wypowiedzenie (w przypadku wypowiadania umowy o pracę na czas nieokreślony).Wskazówka: Przechodzisz niedługo na emeryturę? Pamiętaj, że nie można wypowiedzieć umowy pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. Jeśli czeka Cię przejście na emeryturę, spodziewaj się także otrzymania odprawy odejść z pracy z klasą? Z naszego artykułu dowiesz się, jak pozostawić po sobie dobre wrażenie: Zmiana pracy — kiedy i jak zmienić bez stresu? Co z urlopem? (20 porad).Chcesz od razu napisać CV? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz profesjonalne szablony do uzupełnienia i praktyczne podpowiedzi. Stwórz CV w 5 minut inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF Okres wypowiedzenia umowy o pracęJeśli umowa o pracę zawarta jest na czas określony, to jej zakończenie wypada w dniu ustania stosunku pracy, który został wyznaczony w dokumencie (czyli umowie o pracę). Czas trwania umowy o pracę na czas określony to maksymalnie 33 miesiące. Natomiast — jeśli umowa o pracę zawarta jest na czas nieokreślony, okres wypowiedzenia uzależniony jest od okresu Twojego zatrudnienia u danego wypowiedzenia dla umowy na czas określony w 2021 okresu wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony i nieokreślony zależy od rodzaju umowy i czasu, który przepracowałeś. Ten okres wynosi: 2 tygodnie — jeśli byłeś pracownikiem krócej niż 6 miesięcy1 miesiąc — jeśli przepracowałeś u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy3 miesiące — jeśli byłeś zatrudniony przez co najmniej 3 lata. Inaczej wygląda to w przypadku, gdy chcesz złożyć wypowiedzenie umowy o pracę na okres próbny. Dlatego, zanim zdecydujesz się wypowiedzieć umowę o pracę, sprawdź, jaki okres wypowiedzenia przysługuje Ci według Kodeksu pracy. Szczegóły znajdziesz w poniższych tabelkach. Umowa na czas określony i nieokreślonyIle czasu byłeś zatrudniony?Okres wypowiedzeniaPoniżej 6 miesięcy2 tygodnieCo najmniej 6 miesięcy1 miesiącCo najmniej 3 lata3 miesiąceUmowa na okres próbnyIle czasu byłeś zatrudniony?Okres wypowiedzeniaDo 2 tygodni3 dniCo najmniej 2 tygodnie1 tydzieńNa 3 miesiące2 tygodnieWypowiedzenie umowy o pracę na czas określony przez pracownika wygląda dokładnie tak samo, jak pokazaliśmy w pierwszym też do naszego przewodnika: Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony — wzór, Jak napisać wypowiedzenie umowy o pracę (Wzór)?Wypowiedzenie umowy o pracę przez pracownika może być złożone ustnie lub pisemnie. Natomiast jeśli pracodawca nie dotrzyma formy pisemnej wypowiedzenia, grożą mu za to kary. Pamiętaj jednak, że to bardzo ważne, by mimo wszystko złożyć wypowiedzenie umowy o pracę na piśmie. Musisz mieć dowód (w postaci pisemnego podpisu pracodawcy), że Twoja informacja o wypowiedzeniu umowy o pracę została przyjęta. Oto co musi się znaleźć w wypowiedzeniu umowy o pracę:miejscowość i datadane pracownikadane pracodawcynagłówek (np. “Wypowiedzenie umowy o pracę”)informacja o tym, jaką umowę wypowiadasz i jaki jest okres wypowiedzeniazwrot grzecznościowy i podpismiejsce na potwierdzenie otrzymania wypowiedzenia i podpis umowy o pracę — Wzór PDF i DOC Warszawa, Tomczyk+48 654 123 @ NowakKierownik działu handlowegoFirma AladynKwiatowa 185b03–120 WarszawaWYPOWIEDZENIE UMOWY O PRACĘWypowiadam umowę o pracę zawartą r. w Warszawie pomiędzy spółką Aladyn a Janem Tomczykiem, z zachowaniem okresu wypowiedzenia, wynoszącego 3 poważaniem……………………….(podpis pracownika)Potwierdzam otrzymanie wypowiedzenia,……………………………………………....(podpis pracodawcy lub osoby upoważnionej)Wypowiedzenie umowy o pracę (taki wzór, jak powyżej) wypełnisz i pobierzesz w naszym kreatorze dosłownie w parę minut. A tutaj masz: Wypowiedzenie umowy o pracę - wzór doc oraz wzór wypowiedzenia umowy o prace przydadzą Ci sie również informacje z tych poradników:Wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzeniaWypowiedzenie umowy o pracę w trybie natychmiastowymWypowiedzenie umowy zleceniaPodanie o przedłużenie umowy o pracęRozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem - wzórZobacz też: Odstąpienie do umowy o dzieło — Wzór i napisać również list motywacyjny? W naszym kreatorze znajdziesz nowoczesne wzory do wypełnienia i praktyczne porady. Stwórz list motywacyjny w 5 minut inne szablony, stwórz list motywacyjny i pobierz dokument w PDF zadawane pytania dotyczące wypowiedzenia umowy o pracęJak napisać wypowiedzenie umowy o pracę?Prawidłowe wypowiedzenie umowy o pracę powinno zawierać: miejscowość i datę, dane pracownika oraz pracodawcy, nagłówek (np. “Wypowiedzenie umowy o pracę”), informację o tym, jaką umowę wypowiadasz (i datę jej zawarcia), wskazanie okresu wypowiedzenia (np. 1 miesiąc), zwrot grzecznościowy i podpis (a także miejsce na podpis pracodawcy).Od kiedy liczy się wypowiedzenie umowy o pracę?W przypadku miesięcznego okresu wypowiedzenia, liczy się on od pierwszego dnia kolejnego miesiąca. Tygodniowy okres wypowiedzenia zawsze musi skończyć się w sobotę (czyli zaczyna się w niedzielę po wręczeniu wypowiedzenia). W przypadku okresu liczonego w dniach, zaczyna się on naliczać od następnego dnia roboczego po złożeniu podania o rozwiązanie umowy o trwa wypowiedzenie umowy o pracę?Okres wypowiedzenia jest zależny od rodzaju umowy oraz czasu zatrudnienia. W przypadku umowy o pracę na czas określony i nieokreślony wynosi:2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 przypadku umowy o pracę na okres próbny są to:3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 również rozwiązać umowę o pracę za porozumieniem stron, ustalając inny okres złożyć wypowiedzenie umowy o pracę?Rozwiązując umowę o pracęmusisz mieć świadomość, ile wynosi Twój okres wypowiedzenia i od kiedy zacznie się on naliczać. Po sprawdzeniu tych informacji, będziesz wiedział dokładnie, kiedy złożyć wypowiedzenie, aby zakończyć pracę w odpowiednim dla Ciebie momencie. Pamiętaj, że nie możesz po prostu porzucić pracy — wiąże się to z przykrymi może podpisać wypowiedzenie umowy o pracę?Złożone przez Ciebie wypowiedzenie umowy o pracępowinno zostać podpisane przez pracodawcę lub przez osobę do tego upoważnioną — czyli taką, która ma pełnomocnictwo do występowania w imieniu jeszcze jakieś pytania? Wiesz już, jak wygląda wypowiedzenie umowy o pracę? Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, zadaj pytania na forum poniżej artykułu, a chętnie na nie odpowiem. W ostatnich latach pracodawcy coraz częściej zwalniają pracowników z przyczyn ekonomicznych. Co to oznacza? A mianowicie to, że w danym momencie prowadzenia działalności pracodawca znalazł się w trudnej sytuacji finansowej i musi zlikwidować niektóre stanowiska pracy właśnie z tego powodu, a niejednokrotnie w ogóle ogłosić upadłość całej firmy. Takie sytuacje zdarzają się zarówno w dużych, średnich czy małych firmach. Jako przyczynę pracodawcy najczęściej podają likwidacje stanowiska pracy, ograniczenie kosztów, czy wprowadzenie nowej technologii przy której dane stanowiska nie będą już potrzebne. Koszty pracy po zmianach - multipakiet: książka, program, CD, teleporadnia Podane wyżej przyczyny leżą po stronie pracodawcy, a nie po stronie pracownika. Mówiąc o zwolnieniu pracownika z przyczyn ekonomicznych należy wziąć pod uwagę fakt, czy pracodawca zatrudnia do 20 pracowników czy powyżej 20 pracowników. Zatrudnianie do 20 pracowników Jeżeli pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników i chce rozwiązać umowę o pracę z pracownikami z przyczyn ekonomicznych, to wówczas rozwiązanie umowy następuje z przyczyn niedotyczących pracownika, a dotyczących właśnie pracodawcy. I w przypadku firm zatrudniających do 20 pracowników mają tutaj zastosowanie wyłącznie przepisy Kodeksu pracy. Pracodawca może zaproponować pracownikowi dwie możliwości: – pierwsza to rozwiązanie umowy na mocy porozumienia stron, – druga to rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem z winy pracodawcy. Oczywiście, bardziej korzystniejsza dla pracownika jest ta druga opcja. Z tym, że w ten sposób można rozwiązać umowę zawartą na czas nieokreślony i na okres próbny. Art. 34. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny wynosi: 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni, 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie, 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące. Art. 36. §1. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi: 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy, 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata. Art. 37. §1. W okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. §2. Wymiar zwolnienia wynosi: 2 dni robocze – w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia, 3 dni robocze – w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie § 1. Umowę zawartą na czas określony można rozwiązać tylko wtedy, gdy strony przewidzą taką możliwość w umowie, która z kolei musi być zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Art. 33. Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Monitor prawa pracy i ubezpieczeń Jeżeli pracownik jest zwalniany z przyczyny leżącej po stronie pracodawcy, a miał umowę o pracę zawartą na czas nie określony, to wówczas w oświadczeniu o wypowiedzeniu pracodawca musi wskazać wyraźną przyczynę tego wypowiedzenia, np. likwidacja stanowiska z przyczyn ekonomicznych. Ważne jest też, aby ująć w świadectwie pracy informację o możliwości odwołania się do Sądu pracy w ciągu 7 dni w razie jakiś wątpliwości pracownika związanych z podaną przyczyną wypowiedzenia. I jeszcze jedna ważna rzecz, a mianowicie to, że pracownikowi należy wypłacić ekwiwalent pieniężny jeżeli nie wykorzystał przysługującego mu urlopu wypoczynkowego za ten okres. Art. 171. §1. W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Natomiast jeżeli chodzi o rozwiązanie umowy na mocy porozumienia stron to jest to opcja mniej korzystna dla pracownika. A to dlatego, że pracownik traci tutaj prawo do dni na poszukiwanie pracy czy możliwości odwołania się do sądu pracy – tak jak jest to w przypadku wypowiedzenia przez pracodawcę. Istotne jest też to, że jeżeli zwolniony w ten sposób pracownik będzie chciał zarejestrować się w PUP, aby otrzymać zasiłek dla bezrobotnych, to zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001 ze zm.) prawo do zasiłku nie przysługuje, jeżeli w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem w urzędzie pracy rozwiązano stosunek pracy na mocy porozumienia stron, chyba że porozumienie stron nastąpiło z powodu zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Np. w zawartym porozumieniu będzie podana przyczyna – likwidacja stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych. Pracodawca, który zatrudnia mniej niż 20 pracowników nie podlega przepisom ustawy o zwolnieniach grupowych, a przepisom Kodeksu pracy, dlatego nie ma on ustawowego obowiązku wypłacania zwalnianym pracownikom żadnych odpraw z tego tytułu. Ale oczywiście jeżeli pracodawca chce to może u siebie w firmie ustanowić, że będą wypłacane w takich przypadkach odprawy. Powinno to być zawarte w regulaminie albo oddzielnym dokumencie. VAT po zmianach od 1 lipca 2015 r. Zatrudnianie powyżej 20 pracowników Natomiast jeżeli firma zatrudnia powyżej 20 pracowników to w tym przypadku zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, zwana dalej ustawą o zwolnieniach grupowych – Dz. U z 2003 r. Nr 90, ze zm. Art. 1. [Zakres regulacji] 1. Przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej: 1) 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników, 2) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników, 3) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników – zwanego dalej „grupowym zwolnieniem”. Zgodnie z art. 8 ust. 1 powyższej ustawy firmy zwalniające pracowników z przyczyn ekonomicznych a zatrudniających powyżej 20 pracowników, muszą tym zwalnianym pracownikom wypłacić odprawę pieniężną. Odprawa taka uzależniona jest od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. I wypłacana jest w wysokości:| 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;| 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat; 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat. Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Reguluje to Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy. W ten sposób można rozwiązać umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony – wówczas w oświadczeniu o wypowiedzeniu pracodawca musi wskazać wyraźną przyczynę tego wypowiedzenia np. likwidacja stanowiska z przyczyn ekonomicznych. 50 Ściąg Księgowego z aktualizacją online Można rozwiązać też umowę zawartą na czas określony, ale tylko wtedy gdy ta umowa została zawarta na czas dłuższy niż 6 miesięcy i strony przewidziały dopuszczalność jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem. W tym przypadku nie podajemy przyczyny rozwiązania takiej umowy. Za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia można rozwiązać też umowę zawartą na czas wykonania określonej pracy. Kwestie te reguluje powyższa ustawa. Art. 5 ust. 7. W razie wypowiadania pracownikom stosunków pracy w ramach grupowego zwolnienia umowy o pracę zawarte na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy mogą być rozwiązane przez każdą ze stron za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Jeżeli pracodawca zatrudnia do 20 pracowników, to reguluje to Kodeks pracy. Art. 1861 §1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Art. 1868 §1. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. W przypadku firm zatrudniających powyżej 20 pracowników jest dopuszczalne wypowiedzenie umowy o pracę osobom przebywającym na urlopie wychowawczym czy osobom uprawnionym do urlopu wychowawczego, które złożyły wniosek o obniżonego wymiaru czasu pracy. Jest to uregulowane w Ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników – ustawa o zwolnieniach grupowych, a dokładnie w art. 5 i art. 10 tej ustawy. Potwierdził to także Sąd Najwyższy w uchwale z 15 lutego 2006 r. (II PZP 13/05). ”Stwierdził, że przepisy art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem w okresie urlopu wychowawczego także w sytuacjach, gdy nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 1861§ 1 zdaniu drugim Małgorzata Michalak –

wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę z przyczyn ekonomicznych wzór